Kiedyś oberżyna oznaczała dla mnie jedynie jeden z moich ulubionych kolorów. Intensywny, ciemnofioletowy, intrygujący i elegancki. To jednak także jedno z określeń niezwykle urodziwego warzywa o tym samym kolorze – bakłażana. Piękny, przykuwający spojrzenie, nieco obcy w naszej rodzimej kuchni, a jednak bardzo godny uwagi bakłażan od czasu do czasu gra na moim talerzu główną rolę. W pełni na to zasługuje.
Podobno każdego dnia powinniśmy znaleźć w swojej diecie miejsce na warzywa i owoce wszystkich kolorów. Białe, żółte, czerwone, niebieskie i zielone – cała ta feeria barw znajdująca się w warzywach i owocach ma dobroczynny wpływ na nasz organizm i jego funkcjonowanie. Nie zastąpimy ich suplementami diety wszelkiej maści, tak popularnymi w ostatnich latach. Wspomagają odporność, pozytywnie oddziałują na naszą skórę, są cennymi przeciwutleniaczami – apetyczna tęcza jest nie tylko piękna. Bakłażany należą do grupy warzyw niebieskich i granatowych, zawdzięczają swój niepowtarzalny kolor drogocennym antocyjaninom, którym podobno udowodniono działanie antyrakowe. Poza kolorem, odznaczają się charakterystycznym smakiem i zapachem, cierpkawym, nieodmiennie kojarzącym mi się ze smakiem świeżości.
Bakłażan przywędrował do nas z Azji. Nasz europejski klimat generalnie mu nie sprzyja, choć mieszkańcy południa kontynentu z powodzeniem uprawiają tę roślinę. U nas uprawa możliwa jest tylko w kontrolowanym mikroklimacie. Za sprawą wpływów tureckich bakłażan zadomowił się w kuchni greckiej, na przykład w popularnej mussace. Cenią go mieszkańcy Gruzji i Rumunii. I chociaż u nas wciąż jest obcy, raczej nie najtańszy i kojarzący się z kuchnią światową, a nie naszą, swojską, to bywają takie rejony świata, gdzie bakłażan uznawany jest za pożywienie ludzi ubogich.
Warto sobie bakłażana oswoić i sięgać po niego od czasu do czasu, by urozmaicić domowe menu i nadać mu nieco egzotyki. Wbrew niechlubnym plotkom nie zdarzyło mi się jeszcze, by po przygotowaniu bakłażan wyszedł gorzki. Wybieram młode, niewielkie okazy, dzięki czemu są delikatne, wręcz rozpływające się w ustach. Zresztą spróbujcie sami, bo pomysłów na bakłażana jest tak wiele, że grzechem byłoby nie spróbować. Na pierwsze spotkania proponuję rzeczy proste – makaron z bakłażanem w aromatycznym sosie pomidorowym albo bakłażan nafaszerowany delikatnym mięsem z indyka, z pomidorowym sosem, ziołami, zapieczony pod delikatną warstwą żółtego sera.
- 1 średni bakłażan
- 250 g mielonego mięsa z indyka
- 300 ml przecieru pomidorowego
- 2-3 ząbki czosnku
- 1 mała cebula
- bazylia, oregano
- sól i pieprz do smaku
- oliwa
- garść startego żółtego sera
Bakłażana przekrój wzdłuż na pół. Łyżeczką wydrąż miąższ ze środka, zostawiając jednak warstwę grubości około 1/2 cm. Wydrążone połówki posyp obficie solą w celu pozbycia się goryczki i zostaw na ok. 20 minut.
Cebulę i czosnek obierz i drobno posiekaj.
Na patelni rozgrzej nieco oliwy, zeszklij cebulę i czosnek, a następnie dodaj mięso, mieszając podsmażaj przez 4-5 minut, aż się zetnie i dolej przecier pomidorowy.
Dodaj po szczodrej szczypcie ziół, posól i popierz do smaku. Na średnim ogniu gotuj jeszcze kilka minut, aż smaki się połączą.
Rozgrzej piekarnik do 180 stopni
Przy pomocy papierowego ręcznika zbierz sok, który zebrał się na wierzchu bakłażana dzięki soli.
W miejsce wydrążonego miąższu nakładaj mięsny farsz, posyp wierzch startym serem.
Zapiekaj ułożone w naczyniu żaroodpornym przez około 20 minut, aż ser lekko się zrumieni, a bakłażan zmięknie.
Podawaj gorące, solo lub w towarzystwie ulubionych dodatków, w zależności od tego, na co masz akurat ochotę: makaronem z odrobiną pesto, pieczonymi ziemniakami lub świeżą, chrupiącą bagietką.
Mój wyszedł trochę twardowaty chyba 20 minut to trochę przymalo
hej 🙂
Jeżeli trafi się wam większy bakłażan należy go naciąć w grubszych miejscach i włożyć do rozgrzanego piekarnika na około 15 minut tak aby można było wbić widelec bez większego oporu. Następnie, nałożyć farsz, posypać serem i całość zapiec do momentu aż ser się rozpuści. Bakłażan będzie wtedy miękki i delikatny w smaku.
Pozdrawiam i życzę miłego gotowania
A co z tym miąższem który wydrążymy??
Ja miąższ kroję w kawałki zasypuję solą żeby pozbyć się goryczki a po 20min przepłukuję wodą i wrzucam na patelnię z całą resztą farszu. Do farszu dodaję dodatkowo pieczarki i wszyscy są zachwyceni daniem 🙂
A ja zrobiłam z boczkiem wedzonym i pieczarkami wyszło super
Hej A!
Boczek i pieczarki na pewno zrobiły świetną robotę, jeśli chodzi o zaostrzenie smaku!
Cieszę się, że przepis zainspirował Cię do stworzenia własnej wariacji na temat faszerowanego bakłażana 🙂 o to w tym wszystkim właśnie chodzi!
Pozdrawiam!
Iga
Bardzo lubię faszerowana cukinię i bakłażan do farszu dodaje dodatkowo kasze jaglana a czasem zamiast mięsa mielonego pierś z kurczaka pokrojoną w drobną kostkę
Hej Dorota,
Kasza jaglana brzmi świetnie jako składnik farszu. Zainspirowałaś mnie – na pewno wypróbuję!
Pozdrawiam
Iga
Z gory przepraszam ale Inżynier wybiera się do kuchni i zastanawia się nad pierwszym zdaniem przepisu „zostawiając jednak warstwę grubości około 50 mm”. Faktycznie zostawiamy aż 5 cm? To chyba niewiele jej wyciągnięty z połówki mniejszego bakłażana.
Wygląda wyśmienicie. Jeśli wyjdzie konsystencja sosu to podam z ryżem 🙂
Hej Sławek, masz rację. Chodziło mi o pół centymetra. Dzięki za zwrócenie uwagi!
Pozdrawiam
Iga
Dziś na obiad zrobilam w ten sposób baklazana i cukinię- wyszło pysznie 😀 smakowało nam i naszym gościom. POLECAM!!!!
Hej Marzena! Bardzo się cieszę mam nadzieję, że znajdziesz tu dla siebie coś jeszcze!
Pozdrowienia
Iga
Chciałem zaskoczyć dziewczynę czymś lekkim na obiad i się udało. Tylko teraz dopytuje mnie czy nie lepiej w parowarze przygotować cukinię czy bakłażan?
Cześć Marek, wybacz za zwłokę w odpowiedzi na Twoje pytanie. Cieszę się, że dziewczynie smakowało! Dawno już nie gotowałam nic w parowarze, obecnie nie mam tego urządzenia, trudno mi więc powiedzieć jaki byłby efekt – nie jestem pewna czy cukinia nie zamieniłaby się, brzydko mówiąc, w ciapę po takiej obróbce? Ja jednak zostałabym przy zapiekaniu, ale oczywiście możecie spróbować – dajcie znać, jak wyszło! 😉
Pozdrowienia
Iga
ja w ten sam sposób robię małe cukinie bo nie znałem bakłażana, teraz spróbuję z tym warzywem bo kupiłem w promocji:)